Dit was Indonesië

Zijn we weer! Onze eerste maand in Azië zit er al weer op en dat betekend helaas dus ook onze tijd in Indonesië. Bij de laatste update waren we onderweg naar Lombok, inmiddels hebben we Lombok alweer achter ons gelaten, hebben we Java ontdekt, nog even terug geweest in Bali en zitten we nu in Thailand.

In de tussentijd hebben we weer heel wat avonturen beleefd, dus we zullen het thuisfront weer even bijpraten met onze eerste (en hopelijk laatste) oplichting-ervaring, eerste heuse kakkerlakken strijd en eerste keer carnaval vieren in een ander land.

Toen we aankwamen op Lombok werden we opgehaald door een taxi chauffeur die ons naar Senggigi zou brengen. Hij wist ons te overtuigen dat Kuta een leukere plek was om heen te gaan en hij bood ons een goed open ticket aan waarmee we later alsnog naar Senggigi konden gaan en de Gili eilanden die ook al op ons lijstje stonden. Hij had het allemaal heel mooi voor ons opgeschreven en uitgelegd en wij vonden het als een goede deal klinken en betaalden voor het open ticket. Hij bracht ons netjes naar Kuta waar we een goedkoop hostel vonden aan een gezellige straat. Kuta staat ook wel bekend als het surfersdorp van Lombok en dat was dan ook al snel te merken aan het gezellige jonge volk wat er rond liep. Omdat wij zelf ook graag wilden surfen maar het strand een halfuur rijden verderop lag, huurden we een scooter. Meteen de volgende dag scheurde Lies als een ervaren rijder met mij achterop door de prachtige bergen naar het strand, daar hebben we beide een surfboard gehuurd maar helaas weinig golven kunnen pakken omdat we het beste moment van de dag alweer hadden gemist. Maar geluk bij ongeluk kwamen we tijdens het wachten op een goede golf in gesprek met een andere Nederlander die in Kuta verbleef en beginnend surfer was. Hij stelde ons later voor aan zijn reisgenootje en diezelfde avond zaten we met een groep van 6 man (5 Nederlanders en een Italiaan) te eten en ervaringen uit te delen. De volgende dag zijn we dan ook weer met hun gaan surfen, deze keer met meer succes. Die avond aten we met nog weer een grotere groep omdat een Zweeds stel wat wij nog kenden van surfkamp ook aangekomen was in Kuta.
De volgende dag zijn we met ons open ticket naar Gili Air gegaan, een klein maar populair eiland onder backpackers. Er is weinig anders te doen dan duiken of snorkelen hoewel het eiland zelf ook heel mooi is en het de perfecte plek is om tot rust te komen. Op dit eiland vonden we een heel leuk bungalowtje voor een goede prijs. Verder huurden we een fiets zodat we goed alles op het eiland konden bereiken. Tijdens onze twee dagen op dit eiland hebben we eigenlijk niet veel anders gedaan dan cocktails en milkshakes drinken, op het strand liggen relaxen, fietsen en snorkelen. Het snorkelen zijn we op eigen houtje gaan doen en dat was echt prachtig, we hebben kennis gemaakt met de kleurrijke onderwaterwereld met de mooiste vissen. Behalve het relaxen hebben we ook twee avonden een heuse strijd moeten leveren. Want wat bleek, ons mooie bungalowtje was niet kakkerlak proof. Lies gaf een hoog gilletje toen ze een kakkerlak van vuistformaat op de deur zag zitten tijdens het tanden poetsen, blijkbaar was die niet alleen gekomen want nog geen 10 centimeter verderop kwam er nog een te voor schijn. Als enorme mietjes die we waren zijn we bovenop het bed gaan zitten en hebben we na een tijdje hulp gehaald, helaas wist deze man er maar een te killen waarna de ander onder ons bed vluchtte. Na heel lang zoeken zonder opbrengst zijn we met mijn selfie-stick als wapen tussen ons in gaan slapen. De volgende dag zijn we kakkerlakken spray gaan halen die dezelfde avond nog goed van pas bleek te komen toen er een voor een weer twee dikke kakkerlakken de kamer doorliepen. Als een heroïsch duo verkocht Lies meppen met de bezem en spoot ik met de spray tot het dier zich overgaf, ook die nacht brachten de selfie-stick en de spuitbus de nacht door tussen ons in, in bed.

Toen we de volgende dag wilden vertrekken naar Gili Trawangan, een ander populair backpackerseiland, bleek er het een en ander niet te kloppen met het open ticket die wij geboekt hadden. We konden het ticket niet gebruiken en de man waarbij we hem hadden gekocht was op geen manier te bereiken. We kochten zelf een ticket en lieten dat de pret natuurlijk niet drukken. Helaas bleek Gili Trawangan niet echt ons ding te zijn, het beloofde het Ibiza van Indonesië te zijn, maar wij ervaarden niet diezelfde sfeer en hadden eigenlijk al wel weer genoeg gechillt en waren weer toe aan avontuur. Ondanks dat hebben we er twee heerlijk relaxte dagen gehad waarbij we vooral veel slaap in hebben gehaald en tijd hebben doorgebracht in onze kamer (met het kijken van films).

Toen we het eiland wilde verlaten en de reis door wilden zetten naar Java via Bali, kwam de man van ons open ticket natuurlijk weer niet opdagen, waardoor wij de bootreis, shuttlebus en taxirit zelf moesten betalen, onze eerste oplichting die we inmiddels als een wijze les ervaren. Na een reis van ongeveer 24uur kwamen we eindelijk aan in Yogjakarta, onze eerste bestemming op Java. Yogja wordt gezien als de culturele hoofdstad van Java omdat hier onder andere veel kunst en architectuur te zien is. De eerste avond werden we dan ook meteen uitgenodigd door een Indonesiër die Nederlands sprak om bij zijn Batik expositie te kijken. Batik is een speciale manier van schilderen door middel van inkt en wax, die ons stap voor stap werd uitgelegd. De man wist een heleboel te vertellen en vroeg ons naar ons plan voor in Yogja. We vertelden hem wat we wilden zien en hij bood ons aan om de volgende dag samen met een vriend ons op de motor mee te nemen naar die highlights. Dat aanbod konden we natuurlijk niet afslaan, want op de motor zie je zoveel meer dan vanuit een taxi. De volgende dag zaten we dan ook al vroeg in de morgen achterop de motor rijdend door kleine local dorpjes naar de tempel die we wilden bezoeken. Als eerst bezochten we een boeddhistische tempel, de bekende Borobudur, die indrukwekkend groot en mooi was. Vervolgens stopte we nog bij een hindoe tempel, Prambanan, die uit kleinere tempels bestond maar net zo'n indrukwekkende bouw had. Daarna dronken we nog wat en aten we bitterballen (!) in een Nederlands cafeetje. Daar vertelde ze ons dat de dag erop carnaval zou zijn in de stad, om de hoek van waar wij verbleven. Dat wilden we natuurlijk niet missen, dus na een dag zelf ronddwalen in de stad en wat shoppen, stonden we 's avonds gewapend met camera naar de carnavals optocht te kijken. De carnaval was te vergelijken met een Braziliaanse carnaval. De optocht was gesorteerd per wijk, elke wijk had zo zijn specialismen en outfits. Het was heel bijzonder om in een keer alle soorten inwoners met prachtige kostuums van de grote stad te zien.
De volgende dag hebben we zelf tot de 'regel-dag' gedoopt. We hebben heel wat uurtjes in een internetcafe doorgebracht om tickets te regelen voor een vlucht in Thailand, uitgezocht wat we daar precies willen doen, trein tickets gezocht voor het vervolg van de reis in Java naar Malang en foto's van onze camera uitgezocht en op een USB gezet. Dezelfde avond hebben we nog de trein naar Malang, een kleine stad in oost-Java vlakbij de bekende Bromo vulkaan en het natuurpark, gepakt. De trein voelde luxe aan na het reizen met bussen en taxi's en daar hebben we het dan ook goed van genomen.

Omdat we snachts aankwamen in Malang was het zoeken van een accommodatie was lastig, we hebben half Malang met onze backpacks doorgelopen en de zon op zien komen. Maar zoals Lies altijd zegt 'het harde werken wordt beloond', werd dat het inderdaad toen we een klein bungalowtje vonden op het dak van een hotel met uitzicht over de stad en de Bromo vulkaan! Het enige wat we hadden waren twee matrassen op de grond, de douche en het toilet waren gedeeld en stonden ook op het dak (je voelde de wind als je douchte). Ondanks dat het zo simpel was, was het juist heel bijzonder en knus. Vanuit hier hebben we het dorp verkend, waar onder andere een vogelmarkt was waar veel meer dan alleen vogels werden verkocht. Konijnen, katten, honden en zelfs aapjes zaten in kooitjes te wachten om gekocht te worden voor een euro. Heel sneu maar het geeft wel een goede indruk van het leven op zo'n plek. Diezelfde nacht zijn we nog om 12 uur ingestapt bij een tour naar de Bromo vulkaan. We werden een heel eind omhoog gereden, op een nabijgelegen berg, waarna we het laatste stukje zelf moesten klimmen. Omdat we veel te vroeg aankwamen hebben we eerst anderhalf uur zitten verkleumen tot er überhaupt iets van zon te bekennen was (we hebben zelfs een muts gekocht!) Toen de zon eenmaal op kwam was het uitzicht prachtig, we konden de Bromo vulkaan zien oplichten en er hing een mysterieuze mist over het gebied. Vervolgens werden we met een Jeep weer naar beneden gereden over een savanne vlakte naar de vulkaan zelf. Daar begonnen we een hike naar de top (je kon ook een paard nemen, maar dat vonden wij niet stoer genoeg), eenmaal bovenaan kwam de meest onaangename lucht ons tegemoet, de zwavelgeur uit de vulkaan. Eenmaal beneden werden we weer verder gereden over een enorme zandvlakte op naar een natuurgebied waar we een waterval bekeken. Het meest bijzondere aan deze tour was dat zoveel verschillende natuurgebieden zo dicht bij elkaar liggen. Elke keer heb je weer het gevoel dat je in een hele nieuwe wereld komt.
Teruggekomen na een lange nacht en tocht hebben we lekker gedoucht en uitgerust om vervolgens 's avonds de bus te pakken naar Bali. De busreis duurde 12 uur maar vloog voorbij omdat we een film keken en veel sliepen.

Aangekomen in Bali voelde alles meteen weer vertrouwd met de vriendelijke mensjes, zo anders dan Java en Lombok. We besloten weer terug te gaan naar Kuta voor twee daagjes, de plek waar we eerder verbleven. De eerste dag hebben we besteed aan het inslaan van een aantal dingen die we nodig hadden en lekker uitgebreid lunchen en drankje doen. 'S avonds gingen we naar een BBQ op het dak van een grote club in Kuta. Hier konden we onbeperkt eten en drinken, dat was dus wel een succesje. Hier raakte we in gesprek met een groep Indonesiërs die ons vertelde wat er die avond verder te doen was. Zo stonden we een paar uur later in een barretje in een of ander klein steegje tegenover ons hostel waar het barste van de internationale backpackers. Hier en in nog een ander kroegje hebben we even voor de laatste keer in Bali een goed feestje gebouwd. De volgende dag wilden we heel graag surfen en huurde we een board op het strand. Pas wat later in de middag werden de golven pas echt goed voor ons om op te surfen en hebben we dan ook een van de meest leuke surfsessies bij zonsondergang gehad, mooie afsluiter! Die avond hebben we nog lekker wat uitgebreider gegeten waarna we zijn gaan slapen omdat we de volgende dag op tijd op moesten voor onze vlucht naar Thailand.

Dat was gister, we pakte om 12.50 het vliegtuig en waren na twee vluchten met tussenstop rond 18.00 hier in Thailand. Vanaf daar stonden we een beetje hulpeloos op het vliegveld omdat we nergens onze pinpas konden gebruiken. Het wisselkantoor was onze redding waarna we het busje pakte naar Patong, een dorp in Phuket. Op een gegeven moment stopte het busje in een of andere drukke barstreet die helemaal verlicht was met neon lichten, bleek dat wij er daar uit moesten. Met onze backpack op onze rug liepen we tussen de feestende menigte, op zoek naar een hostel. Inmiddels zitten we nu in een prima capsule hotel waarbij je allemaal hokjes met bedden hebt. Verder hebben we een enorme woonkamer, badkamer en sauna. Vandaag gaan we de omgeving hier verkennen, we zijn benieuwd wat Thailand ons gaat brengen!

Om het thuisfront even een idee te geven van de meest rare gewoontes die wij tegen kwamen in Indonesië, is hier een lijstje met dingen waarvan wij stonden te kijken:

•Elke muziek video wordt ondertiteld alsof het Karaoke tijd is.
•Elke busstop die je maakt is een kans voor verkopers om zich massaal om je heen te verzamelen en je allemaal hetzelfde aan proberen te smeren.
•Het is hier een uitdaging voor voornamelijk de mannen om je nagels zo lang mogelijk te laten groeien.
•Als ze in Indonesië boetes voor toeteren hadden, zat iedereen diep in de schulden.
•Als ze zeggen dat het 1 uur duurt, duurt het 3 uur. Datzelfde geld voor meters, 100m is bijna een kilometer.
•Ze rijden aan de andere kant van de weg, waardoor wij de eerste dagen te voet bijna overhoop werden gereden.
•Er wordt reclame gemaakt over hoe een geweldig effect sigaretten op je kunnen hebben om er vervolgens een plaatje onder te zetten hoe dodelijk het is.
•Mannen, vrouwen, kinderen, iedereen tuft op de grond. Mag je drie keer raden wie er vervolgens met hun slippers in gaan staan om het afgevuurd te laten worden tegen je been.
•Pringlebussen zijn hier aangepast op het kleine volk, wij passen er net met onze pink in.
•Paspoorten, viagra en andere zooi worden je aangeboden terwijl je rustig ligt te zonnen aan het strand. (Iemand nog een souvenir nodig?)